Wyobraźmy sobie świat, w którym tankowanie samochodu nie jest równoznaczne z drenowaniem portfela. Taki świat istnieje, choć brzmi to dla Europejczyka niczym odległa bajka. Mowa o Iranie, kraju, który dla wielu jawi się jako daleki i egzotyczny, lecz w kwestii cen paliw staje się wręcz, utopią w porównaniu do realiów Unii Europejskiej. W Iranie, ojczyźnie ropy
Cieśnina Ormuz - dwadzieścia kilka kilometrów w najwęższym miejscu, wąskie gardło świata, przez które codziennie przepływa jedna piąta globalnego zużycia ropy. Dla przeciętnego Europejczyka to tylko egzotyczna nazwa z mapy, ale to najważniejszy węzeł arterii energetycznych naszej cywilizacji. Dziś drży on w posadach. Irańskie groźby zamknięcia Ormuzu to nie pierwsza taka sytuacja, ale kontekst roku 2025
Jeszcze kilka dni temu cena ropy Brent oscylowała wokół 81 dolarów za baryłkę. Dziś przebija poziom 96, a nawet 100 dolarów, natomiast handlowcy z Nowego Jorku i Londynu zgodnie przewidują, że przy dalszej eskalacji bliskowschodniego konfliktu – tym razem na linii Izrael–Iran – realne są skoki do poziomu 120, a nawet 130 dolarów. Wzrost ten
Jeszcze czterdzieści lat temu była tu rybacka wioska. Kilka tysięcy mieszkańców, niskie zabudowania, brak kanalizacji i żadnych powodów, by sądzić, że to miejsce odmieni losy XXI wieku. A jednak Shenzhen – dawny przyczółek biedy – wyrósł na ikonę nowoczesności. Dziś to megametropolia o populacji przekraczającej 17 milionów, z miejską strukturą dorównującą Tokio, cyfrową infrastrukturą przebijającą
Na przestrzeni wieków Europa była miejscem wielkich zmagań o dominację, a ziemie ukraińskie wielokrotnie stawały się areną walk, które przesądzały o losach całych regionów. Dziś, gdy wojna niszczy Ukrainę, na zimno trzeba przyjrzeć się prawdzie, którą wielu boi się wypowiedzieć na głos: Ukraina, w obecnym stanie, ma szanse na przegraną – i to przegraną katastrofalną. Nie
Gdy spojrzysz na mapę Bliskiego Wschodu bez emocji, bez ideologii, bez mediów – zobaczysz coś zadziwiającego. Zobaczysz państwo, które istnieje wbrew zasadom geopolityki. Twierdzę otoczoną ze wszystkich stron przez wrogów. Kraj bez strategicznej głębi, bez zaplecza demograficznego, zależny od obcych interesów i niestabilnych sojuszy. Izrael, czyli militarna potęga o strukturze szklarni w ogrodzie nienawiści. I tu
Rosyjski minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow nie od dziś znany jest z retoryki ostrej, twardej i często pełnej politycznych ciosów w kierunku państw zachodnich. Polska – w kontekście toczącej się wojny, wsparcia Kijowa i zaostrzonej polityki wobec Moskwy – od dawna pozostaje jednym z głównych celów werbalnych napaści rosyjskiej dyplomacji. Jednak uważnie wsłuchując się w słowa
Z pozoru to szaleństwo. Maleńka zielona wyspa gdzieś na Atlantyku porzuca złotą klatkę Unii Europejskiej, rzuca eurokratom ostatnie „slán” i wychodzi, zostawiając za sobą traktaty, dyrektywy, kary za nadmierne emisje i dotacje z warunkami drobnym druczkiem. Jednak czy rzeczywiście byłby to krok ku katastrofie, a może
Zegar atomowy znowu tyka głośniej. Gdy zbliża się koniec obowiązywania układu New START (luty 2026), a Rosja nie zamierza go przedłużać, Stany Zjednoczone stoją na rozdrożu: czy ograniczać swoje ambicje, czy ponownie ruszyć w nuklearny sprint? Wszystko wskazuje na to, że zdecydują się na to drugie. Generał Thomas Bussiere – dowódca Globalnego Dowództwa Uderzeniowego Sił Powietrznych
Jeszcze nie tak dawno temu, w czasach, gdy studiowanie było przywilejem, uczelnie wyższe stanowiły miejsce, do którego trafiało się z pokorą, głodem wiedzy i potencjałem intelektualnym. Ktoś, kto kończył studia, uchodził za człowieka wykształconego – nie tylko posiadającego dyplom, ale też zdolnego do samodzielnego myślenia, analizy, konstruktywnej krytyki. Dziś uczelnie przypominają raczej taśmę produkcyjną –
