Felietony to jedna z najprzyjemniejszych form pisania. Głównie dlatego, że nie trzeba trzymać się zasad, a ograniczenia są tak luźne, że aż niewidoczne. Temat można potraktować dowolnie – z ironią, humorem, melancholią, albo po prostu napisać o tym, co akurat chodzi po głowie, czyli o… urlopie. Bo przecież każdemu należy się chwila wytchnienia, a pora
Raport implementacyjny nt. optymalizacji kapitału mentalnego w sektorze politycznym – wersja dla interesariuszy strategicznych. Szanowni Partnerzy Transformacji, W nawiązaniu do bieżących obserwacji dyskursu rynku publicznego oraz na podstawie wielowariantowej analizy efektywności decyzyjnej w obszarze governance zasadne staje się przedstawienie rekomendacji, których celem jest uspójnienie przestrzeni operacyjnej pomiędzy społeczeństwem a tak zwanymi podmiotami reprezentacyjnymi. Warto podkreślić, że na
Pod koniec lipca duńskie media podały wiadomość, którą wielu przegapiło między danym na Instagramie zdjęciem kawowego latte, a krótkim filmikiem z kotem skaczącym do basenu. Otóż po 500 latach funkcjonowania duńska poczta… znika. Upada, gaśnie, zamyka swe skrzynki. Nie z powodu najazdu wikingów z Norwegii ani strajku listonoszy, ale dlatego, że nie ma już kogo
Unia Europejska od lat trwa w swoim własnym świecie, czyli w tym, w którym moralna wyższość i biurokratyczne obostrzenia są ważniejsze niż realna polityka i jej geopolityczne skutki. Świat, w którym decyzje podejmowane w Brukseli czy Strasburgu mają większą wartość niż twarda kalkulacja interesów państw członkowskich. A tymczasem wokół niej wojna – realna i krwawa,
Są w życiu dziennikarza chwile wielkie i podniosłe: pierwszy wywiad z prezydentem, pierwsze pytanie zadane premierowi, no i – oczywiście – moment, w którym rosyjski minister spraw zagranicznych pojawia się w hotelowym lobby w białej bluzie z napisem CCCP, jakby właśnie skończył trening z drużyną piłkarzy Dynamo Mińsk. Scena niby zwyczajna: samochód, drzwi, Ławrow wysiada, idzie,
Prezydent Karol Nawrocki całkiem niedawno stwierdził, że Polska musi się zbroić, by być silnym i zdolnym do obrony państwem. Z tym stwierdzeniem zgadzam się w pełni, ale problem pojawia się, gdy prezydent przechodzi do konkretów, proponując wydatkowanie 5% PKB na ten cel. Śmiem wątpić, czy Pan prezydent do końca rozumie, co oznacza ta kwota. Pozwolę
Choć dziś perspektywa zakończenia działań zbrojnych na Ukrainie uchodzi za horyzont nadziei, z punktu widzenia politologii jest to jedynie koniec pewnego etapu, czyli konfliktu kinetycznego. A to dopiero połowa drogi. Jeśli historia czegokolwiek nas uczy – od odbudowy Niemiec po II wojnie światowej po traumę Bałkanów – to tego, że prawdziwy przełom następuje nie z
Gdy Donald Trump i Władimir Putin uścisnęli sobie dłonie na czerwonym dywanie, a nad ich głowami przeleciał bombowiec B-2, a świat wstrzymał oddech. To spotkanie miało być przełomem w kwestii wojny w Ukrainie, która od ponad trzech lat pustoszy byłą republikę radziecką. Obaj przywódcy, wsiedli do jednej limuzyny, co trzeba uznać za kolejny symboliczny gest,
Jeszcze niedawno wydawało się, że każdy nowy prezydent w Polsce to wariant sprawdzony i przetestowany: rasowy polityk, z piętnastoma latami doświadczenia w Sejmie, Senacie lub w partyjnych gabinetach, który – jak zegarek – powtarza te same rytuały, gesty i retoryczne formułki. A tu nagle wchodzi Karol Nawrocki i… wszystko zaczyna wyglądać inaczej. Jeszcze przed jego zaprzysiężeniem
Donald Tusk był przez lata politycznym dzieckiem szczęścia. Potrafił wyczuć trendy, przewidzieć nastroje, przeskakiwać z roli europejskiego liberała do pragmatycznego gracza w Warszawie. Jednak w polityce międzynarodowej istnieje jedna zasada: szczęście trwa tylko tak długo, jak długo jesteś potrzebny silniejszym od siebie. I dziś Tusk jest dla wielkich graczy równie potrzebny, co zeszłoroczny budżet Unii
