Wesprzyj naszą pracę na Go Fund Me. Dziękujemy!

Bacik wzywa do radykalnych działań zgodnych z wizją Toma Johnsona.

Przemawiając na uroczystości upamiętniającej Toma Johnsona w Clontarf w Dublinie, liderka Partii Pracy Ivana Bacik wezwała rząd do podjęcia radykalnych działań w celu zajęcia się kosztami kryzysu, kryzysem energetycznym i kryzysem mieszkaniowym.

Poseł Bacik powiedziała:

– Kiedy obchodzimy 150. rocznicę urodzin Toma Johnsona i przypominamy blisko stulecie służby, jaką on i jego żona Marie oddali naszemu ruchowi, oraz jego rolę jako założyciela Partii Pracy i przywódcy ruchu związkowego na tej wyspie, musimy odzyskać i uczcić kluczową rolę, jaką Johnsonowie odegrali w naszej wspólnej narodowej historii. Laboryzacja Johnsona – ruch, którym kierował – była aktywna i energiczna w dążeniu do bardziej sprawiedliwego porządku społecznego, ekonomicznego i konstytucyjnego. Jest tak wiele współczesnej Irlandii, które byłyby dla Johnsona dziwne i nieznane; ale niestety, dzisiaj we współczesnej Irlandii wciąż mamy biedę, trudności ekonomiczne i rodziny zmagające się z trudnościami. Dzisiaj, blisko setnej rocznicy Programu Demokratycznego Johnsona, kryzys kosztów utrzymania, kryzys bezpieczeństwa energetycznego i kryzys mieszkaniowy razem wzięte grożą tym, że nasze najbiedniejsze gospodarstwa domowe będą zmuszone do podjęcia niemożliwych decyzji i wyboru między ogrzewaniem a jedzeniem; ryzyko, że tysiące pracujących rodzin popadnie w ubóstwo i zadłużenie; i może jeszcze popchnąć do emigracji kolejne pokolenie młodych dorosłych, których nie stać na domy. Dzisiaj powinniśmy przyjąć odważną wizję Johnsona dotyczącą narodu wolnego od wyzysku gospodarczego, jako zachętę i inspirację dla naszej pracy. W dzisiejszej Irlandii wzywamy do wprowadzenia polityki, o której wiemy, że przynosi ona korzyści tysiącom ludzi pracy, borykającym się z problemami gospodarstwom domowym, które potrzebują wizji Partii Pracy – wprowadzenia polityki, która stawia państwo w centrum uwagi w zapewnianiu wsparcia tym, którzy jej potrzebują. Po pierwsze, argumentowaliśmy, że w obliczu tego straszliwego kryzysu kosztów życia Irlandia potrzebuje podwyżki płac. Jako punkt wyjścia, musimy zobaczyć natychmiastowy wzrost płacy minimalnej i zobaczyć, jak państwo wkracza w pomoc w zabezpieczeniu dochodów poprzez system wsparcia płac, tak jak miało to miejsce podczas pandemii Covid. W obliczu chronicznego braku mieszkań potrzebujemy, aby państwo rozpoczęło ogromny program budowy, aby zapewnić niedrogie domy dla wszystkich. Eksmisje i bezdomność muszą stać się historycznym tematem rozmów, a nie wstrząsającą rzeczywistością. Rząd musi uchwalić ustawę Labour’s Renters Rights Bill, aby zapewnić najemcom bezpieczeństwo i pewność. Aby uporać się z kryzysem bezpieczeństwa energetycznego, państwo również musi pilnie przyśpieszyć. Wezwaliśmy do natychmiastowego wprowadzenia przez rząd podatku nadzwyczajnego od nadmiernych zysków przedsiębiorstw energetycznych, natychmiastowego maksymalnego pułapu cenowego rachunków za energię oraz rozszerzenia progu kwalifikacji do dodatku paliwowego dla gospodarstw domowych o niskich i średnich dochodach. Ale w tej chwili potrzebujemy wielu innych kreatywnych i radykalnych środków, aby poradzić sobie z tym bezprecedensowym kryzysem. Środki, które przemówiłyby do walki z desperacją ekonomiczną, które Johnson chciał wystosować do nowego irlandzkiego państwa. Chcemy ograniczyć koszty opieki nad dziećmi do 200 euro miesięcznie dla każdej rodziny – krok w kierunku niedrogiego, uniwersalnego, publicznego systemu opieki nad dziećmi. Chcemy nieograniczonych przejazdów transportem publicznym w dowolne miejsce w Irlandii za 9 euro miesięcznie dla każdego. I chcemy natychmiastowego rozszerzenia bezpłatnej opieki lekarza rodzinnego na wszystkich poniżej 18 roku życia. Radykalne środki, takie jak te, są potrzebne, aby utrzymać ludzi na powierzchni, podczas gdy pracujemy na rzecz wyeliminowania ubóstwa i nierówności w oczekiwaniu na utworzenie nowej Irlandii, Irlandii sprawiedliwej, Irlandii równej. Irlandia, która pracuje dla nas wszystkich. Taka była wizja Toma Johnsona sto lat temu, tak jak pozostaje ona naszą wizją dzisiaj.

Opr: Bogdan Feręc

Źr: Partia Pracy