Zacznijmy od stwierdzenia tak oczywistego, że bardziej nie można, więc nikt nie lubi płacić podatków. To właśnie wykorzystuje niemal każda dążąca do władzy ekipa, a i rządzący z uporem maniaka podkreślają, że ich celem jest zdjęcie z ludzi obciążeń fiskalnych. Jak jednak wiadomo, niezależnie od głoszonych haseł o liberalizacji i obniżaniu podatków, prędzej czy później
W Ameryce znów pachnie drukiem. Gdy Rezerwa Federalna zaczyna niepostrzeżenie podkręcać kurek z płynnością, trudno udawać, że to tylko niewinna kosmetyka rynku bankowego. Oficjalne komunikaty brzmią jak zawsze: „utrzymanie stabilności”, „zarządzanie rezerwami”, „techniczne dostrojenie”. Tyle że takie słowa zwykle pojawiają się wtedy, gdy ktoś desperacko zasłania firankę, żeby nie było widać w mieszkaniu dymu. FED nie
Amerykanie zaczynają grać w starej grze według nowych zasad, a Europa, jak zwykle, woli udawać, że nic się nie zmienia. Marco Rubio wypowiedział słowa, które na Kapitolu zwykle mówi się szeptem: sankcyjne paliwo się kończy. Sugerował, że Ameryka wcisnęła już wszystkie wielkie guziki z napisem sankcje, a kolejne pakiety wobec Rosji brzmiałyby jak powtarzanie tego
W Irlandii coś zaczęło się mocno zmieniać i dziś nie trzeba już patrzeć na Zieloną Wyspę przez szkło powiększające, żeby zauważyć, że wszystko zaczyna się sypać, choć nadal się nas przekonuje, że jest w najlepszym porządku. Ważne jest jednak to, że idąc ścieżką jednego z najbogatszych państw Europy, wcale nie odnosi się wrażenia, iż tak
Czy Irlandia skręca w stronę, choć z ludzką twarzą, ale jednak socjalizmu, czy może znowu to tylko zabawa w kółko graniaste, więc taki trochę celtycki korowód, który zapomniał, po co w ogóle się zaczął i dokąd tak naprawdę zmierza? Wybór Catherine Martiny Ann Connolly, bo tak w pełni się nazywa – na urząd prezydenta Szmaragdowej
Właściwie dodając cokolwiek do tych kilku zdań, byłoby już nadużyciem samym w sobie, a i musiałbym używać powieleń, czego też nie chce mi się robić. Dlaczego akurat ten autor cytatu? Bo był cesarzem propagandy, a niezależnie od tego, że był nazistą, wytyczył europejskie drogi propagandy, o których nikt teraz nie mówi, choć z nich korzysta. „Jeśli natomiast
Bruksela znowu wcisnęła pedał do podłogi, jakby jechała samochodem, którego nie trzeba tankować ani serwisować. Parlament Europejski przyjął cel redukcji emisji CO₂ o 90 procent do 2040 roku. Ktoś mógłby powiedzieć, że to ambitne, ale ktoś inny, jak ja, że to po prostu jest szaleństwem. Patrząc na tempo i skalę tych decyzji, widzę projekt pisany
Spotkaliśmy się w przestrzeni pomiędzy kampusem, kawiarnią a standardowym studenckim kryzysem egzystencjalno-budżetowym i zadaniem, jakie zlecił profesor. Trzeci rok irlandzkiej ekonomii, przyszłość rynków finansowych, a przynajmniej tak się zapowiada w jej opisie kierunku. I wtedy pada ze szczebioczących usteczek to pytanie: „A jak w zasadzie zmniejszyć deficyt państwa?”, bo pracę dziewczę musiało napisać, a i
Są aktorzy, którzy wychodzą na scenę, i są aktorzy, którzy próbują zrobić z niej ambonę. Kiedyś teatr był świątynią sztuki, dziś coraz częściej jest parkingiem dla moralizatorskich monologów, w których Szekspir musi ustąpić miejsca agitacyjnej ulotce. Aktor to zawód piękny, prastary i doniośle rzemieślniczy, ale w jego DNA nie ma autorskich przemówień, jest partytura, jest tekst,
Patriotyzm ma w sobie coś z rytuału starego jak bruk pod krakowskimi Sukiennicami. Nie dlatego, że jest niezmienny, ale dlatego, że lubi nosić ciężar pamięci na plecach i brzęczeć nim jak kluczami dziadka, które niby są z innej epoki, ale wciąż otwierają drzwi. Oglądałem tegoroczne uroczystości z okazji 11 listopada tak, jak ogląda się wnętrze
