Unia Europejska lubi mówić o wartościach. O ekologii, zdrowiu publicznym, o konieczności ochrony środowiska dla przyszłych pokoleń. Lubią to zwłaszcza urzędnicy z Brukseli, którzy w weekendy zakładają lniane marynarki i głoszą kazania o „zielonej transformacji”, choć na spotkania z mieszkańcami Starego Kontynentu wciąż latają w 3 osoby kupionymi za nasze podatki odrzutowcami. Kiedy jednak przychodzi
Gdziekolwiek nie spojrzysz, świat kipi od ludzi, którzy znaleźli klucz do sukcesu. Wystarczy odpalić Instagrama, LinkedIn albo YouTubea i już spadają na nas złote rady, jak zostać milionerem w tydzień, jak zbudować firmę większą niż Google w trzy miesiące, jak osiągnąć „mindset zwycięzcy” pijąc rano matchę i powtarzając trzy razy „jestem zwycięzcą”. Takich guru sukcesu
Przyjmijmy na chwilę tezę, że istnieje metoda zdobywania państw bez wystrzału, acz powolna, metodyczna i uśmiechnięta. Nawrócony funkcjonariusz sowieckich służb bezpieczeństwa opisał ją jako „przewrót ideologiczny”, więc długotrwałe niszczenie systemu wartości kraju-celu poprzez legalne, jawne działania dziennikarzy, studentów, artystów, organizacji pozarządowych. To nie jest wojsko w czapkach i emblematami, to wojsko w garniturach, grantach oraz
Żyjemy w czasach, w których patologia przestała być problemem społecznym, a stała się pełnoprawnym trendem kulturowym, modą, a nawet strategią marketingową. To, co jeszcze dwie dekady temu uchodziło za margines, dziś stanowi rdzeń dyskusji publicznej. Patologia awansowała, wyszła z blokowisk, zdjęła dresy, włożyła garnitur i usiadła w fotelu eksperta od wszystkiego, czyli
Jesień w Irlandii nie przychodzi – ona się wkrada. Nie ma tu uroczystego wejścia ze złotymi liśćmi i słońcem chowającym się za horyzontem, jak w polskich szkolnych czytankach. Nie ma krzątaniny w sadzie, zapachu pieczonych ziemniaków i ciepłych swetrów, które wyciąga się z szafy z uśmiechem, bo „teraz to dopiero będzie przytulnie”. Irlandzka jesień nie
Okiem ateisty patrzę na świat bez potrzeby wzywania sił wyższych czy przepowiadania apokalipsy, ale z rosnącym zdumieniem obserwuję, jak ludzie sami organizują ją sobie w odcinkach, bez czołgów, za to z jadem, klawiaturą i pogardą na czubku języka. Radykalizmy jeszcze nigdy nie miały się tak dobrze, a ich amatorzy poruszają się po przestrzeni publicznej z
Tak się porobiło na tym naszym globie, że państwowa dezinformacja wybiła się na niepodległość i to taką pełną, z własną flagą, hymnem oraz budżetem większym niż ma niedofinansowana służba zdrowia. Kiedyś to dezinformację musiał produkować jakiś oficer w piwnicy MON-u albo zasłużony propagandzista w telewizji publicznej, a dziś? Dziś to cała machina chodzi na pełnych
Ileż razy mógłbym to powiedzieć, ile razy napisać i mieć satysfakcję, że nie myliłem się w swoich osądach. Ile razy można patrzeć na świat polityki, przewijać kolejne nazwiska i myśleć sobie: „To już było, nic nowego się nie wydarzy”. A jednak… Życie potrafi mnie wciąż zaskoczyć, i czasem w najmniej spodziewanym momencie pojawia się ktoś,
W lipcu tego roku świat Dawida i jego najbliższych nagle się zatrzymał. Dawid – silny, młody mężczyzna, z którym przeżyłem wiele ciekawych, czasami zabawnych chwil, niespodziewanie znalazł się w sytuacji zagrożenia życia. Początkowo trafił do szpitala z powodu zakażenia organizmu, a po tygodniach dramatycznej walki i serii badań pojawiła się diagnoza, która złamała serca całej
Gdy myślimy o innowacjach, często przed oczami stają nam Dolina Krzemowa i jej giganci, ale to obrazek, który należy szybko zaktualizować. Prawdziwe centrum technologicznego wyścigu przesunęło się na Wschód. Chiny, przez lata postrzegane jako fabryka świata produkująca tanie podróbki, stały się dziś liderem w wielu kluczowych dziedzinach, zostawiając Europę daleko w tyle. Najbardziej uderzająca różnica widoczna
