Od kilku tygodni z coraz większą uwagą przysłuchuję się przekazowi Prawa i Sprawiedliwości. Z początku sądziłem, że mamy do czynienia z klasyką gatunku: mobilizacja żelaznego elektoratu, demonizacja Tuska, rozgrzewanie narodowych emocji i wieczne ostrzeżenie przed „niemiecką dominacją”. Jednak coś się zmieniło. Ton jest inny, przekaz zawiera więcej niuansów, a między wierszami wybrzmiewa coś więcej niż
Mamy pierwszego kibola RP w Pałacu Prezydenckim, co może się dla rządu okazać problemem nie do przejścia. Choć prezydent Nawrocki zasugerował pewną wolę współpracy z gabinetem premiera Donalda Tuska, to raczej nie wygląda na człowieka, który będzie tańczył, jak mu zagrają. Premier Tusk powinien mieć się na baczności, bo o ile prezydent w inauguracyjnym orędziu okazał
Zacznijmy od sceny wręcz banalnej, a jednak symbolicznej. Kawiarnia w Limerick, stolik przy oknie, starszy mężczyzna z Irish Independent w jednej ręce, espresso w drugiej. Na pytanie o Unię Europejską odpowiada z nieukrywanym rozbawieniem: „Jasne, dołączyliśmy dla pieniędzy, ale teraz mówią nam tylko, co mamy robić”. I choć brzmi to jak westchnienie starego eurosceptyka, nie
W kraju, w którym przez cały rok możesz doświadczyć czterech pór roku w ciągu dwóch godzin, a czasami nawet jednej – pytanie, jakie czasami należy zadać, a przynajmniej teraz, to kiedy zaczyna się jesień? Zagadka irlandzkiej aury to nie tylko ciekawostka meteorologiczna, bo w na Zielonej Wyspie to pytanie jest z gatunku bardziej egzystencjalnych. Jest
Część I – „Zarabiać ciałem, milczeć duszą” Nieczęsto rozmawiam z prostytutkami, chociaż od czasu do czasu trafiam na takie osoby, a jeszcze rzadziej z tymi, które mówią, że chcą to skończyć, bo, wbrew temu, co sądzą mężczyźni wypisujący pod zdjęciami na OnlyFans „jesteś boginią, rób swoje”, ten zawód – jeśli można to tak nazwać – wciąga.
W Polsce XXI wieku nie trzeba mieć habilitacji z geopolityki, by zostać prorokiem. Wystarczy YouTube, miękki fotel, spojrzenie wbite gdzieś ponad kamerę i grymas zamyślenia, który z równym powodzeniem można przypisać objawieniu, jak i niestrawności. I wtedy się zaczyna: „Kochani… coś się zbliża. Coś niepokojącego. Widziałem
Istnieją tylko dwa powody, dla których ludzkość jeszcze się nie unicestwiła: czekolada i seks. Gdyby nie te dwie formy sublimowanej rozkoszy, już dawno rzucilibyśmy się sobie do gardeł z powodu braku miejsc parkingowych pod Lidlem albo dlatego, że ktoś źle wstawił przecinek w komentarzu politycznym na Facebooku. Ale nie – jakoś trwamy i nie dzięki
Gdyby szukać jednego, wspólnego mianownika dla wszystkich naszych porażek, absurdów i katastrof, to nie byłby to ani Putin, ani inflacja, ani nawet Netflix, który każe płacić za współdzielenie konta. Nie. Prawdziwym winowajcą, nieustannie przemykającym w cieniu wszystkich wydarzeń, jest ona: pogoda. Wszechobecna, wszechmocna i całkowicie bezkarna. Pogoda stała się nową ideologią, świecką religią, alibi, wymówką i
Wszystko zaczęło się niewinnie – jak to zwykle bywa w dyktaturach: od troski. Troski o prawdę, troski o użytkownika i troski o demokrację. Unia Europejska, niczym babcia z berlińskiego Kreuzbergu, chciała tylko „uchronić nas przed dezinformacją”, przed nienawiścią, przed fake newsami. No bo przecież nie można pozwolić, żeby jacyś ludzie mówili coś, co nie pasuje
Ponieważ wkrótce lecę do Polski, państwa działającego w formule para totalitarnego, aresztującego za wypowiedzi w mediach społecznościowych – muszę sprawdzić, jak sprawne są nasze rodzime urzędy bezpieczeństwa i sam szef bezpieki, więc, czy za ten felieton trafię do lochu, czy może polecę i wrócę… Nie trzeba być paranoikiem, by czuć, że coś wisi w powietrzu. W
