Gdyby Polska była korporacją, a prezydenci – jej kolejnymi prezesami, mielibyśmy do czynienia z jednym z najbardziej absurdalnych reality show w historii biznesu. Oto subiektywny przegląd kadry zarządzającej „Polska S.A.” – od transformacji po czasy współczesne, czyli jak można nie zarządzać, a jednak jakoś przetrwać. 1. Lech Wałęsa – prezes-legendarny założyciel, który nie umiał odejść Gdy w
Ludzie wiedzą. Ci, którzy śledzą mój prywatny profil, wiedzą, że mam pewnego rodzaju „fetysz”. Obuwniczy. Co jakiś czas wstawiam zdjęcia kolejnych modeli, szydząc z siebie, że butów mam więcej niż niejeden damski salon obuwniczy, a już na pewno więcej niż niejedna kobieta. I to wcale nie jest jakaś metafora, to czysta statystyka, za którą stoi
Od kilku tygodni z coraz większą uwagą przysłuchuję się przekazowi Prawa i Sprawiedliwości. Z początku sądziłem, że mamy do czynienia z klasyką gatunku: mobilizacja żelaznego elektoratu, demonizacja Tuska, rozgrzewanie narodowych emocji i wieczne ostrzeżenie przed „niemiecką dominacją”. Jednak coś się zmieniło. Ton jest inny, przekaz zawiera więcej niuansów, a między wierszami wybrzmiewa coś więcej niż
Mamy pierwszego kibola RP w Pałacu Prezydenckim, co może się dla rządu okazać problemem nie do przejścia. Choć prezydent Nawrocki zasugerował pewną wolę współpracy z gabinetem premiera Donalda Tuska, to raczej nie wygląda na człowieka, który będzie tańczył, jak mu zagrają. Premier Tusk powinien mieć się na baczności, bo o ile prezydent w inauguracyjnym orędziu okazał
Zacznijmy od sceny wręcz banalnej, a jednak symbolicznej. Kawiarnia w Limerick, stolik przy oknie, starszy mężczyzna z Irish Independent w jednej ręce, espresso w drugiej. Na pytanie o Unię Europejską odpowiada z nieukrywanym rozbawieniem: „Jasne, dołączyliśmy dla pieniędzy, ale teraz mówią nam tylko, co mamy robić”. I choć brzmi to jak westchnienie starego eurosceptyka, nie
W kraju, w którym przez cały rok możesz doświadczyć czterech pór roku w ciągu dwóch godzin, a czasami nawet jednej – pytanie, jakie czasami należy zadać, a przynajmniej teraz, to kiedy zaczyna się jesień? Zagadka irlandzkiej aury to nie tylko ciekawostka meteorologiczna, bo w na Zielonej Wyspie to pytanie jest z gatunku bardziej egzystencjalnych. Jest
Część I – „Zarabiać ciałem, milczeć duszą” Nieczęsto rozmawiam z prostytutkami, chociaż od czasu do czasu trafiam na takie osoby, a jeszcze rzadziej z tymi, które mówią, że chcą to skończyć, bo, wbrew temu, co sądzą mężczyźni wypisujący pod zdjęciami na OnlyFans „jesteś boginią, rób swoje”, ten zawód – jeśli można to tak nazwać – wciąga.
W Polsce XXI wieku nie trzeba mieć habilitacji z geopolityki, by zostać prorokiem. Wystarczy YouTube, miękki fotel, spojrzenie wbite gdzieś ponad kamerę i grymas zamyślenia, który z równym powodzeniem można przypisać objawieniu, jak i niestrawności. I wtedy się zaczyna: „Kochani… coś się zbliża. Coś niepokojącego. Widziałem
Istnieją tylko dwa powody, dla których ludzkość jeszcze się nie unicestwiła: czekolada i seks. Gdyby nie te dwie formy sublimowanej rozkoszy, już dawno rzucilibyśmy się sobie do gardeł z powodu braku miejsc parkingowych pod Lidlem albo dlatego, że ktoś źle wstawił przecinek w komentarzu politycznym na Facebooku. Ale nie – jakoś trwamy i nie dzięki
Gdyby szukać jednego, wspólnego mianownika dla wszystkich naszych porażek, absurdów i katastrof, to nie byłby to ani Putin, ani inflacja, ani nawet Netflix, który każe płacić za współdzielenie konta. Nie. Prawdziwym winowajcą, nieustannie przemykającym w cieniu wszystkich wydarzeń, jest ona: pogoda. Wszechobecna, wszechmocna i całkowicie bezkarna. Pogoda stała się nową ideologią, świecką religią, alibi, wymówką i
