Druga rocznica

Wesprzyj naszą pracę na Go Fund Me. Dziękujemy!

Po wyborach w lutym 2020 roku, które wygrało ugrupowanie Sinn Féin, zaczęły się spekulacje, czy Mary Lou McDonald zdoła utworzyć gabinet?

Nie wyszło, a to za sprawą tzw. wielkiej koalicji, która niby dała szansę na sformułowanie rządu przez Sinn Féin, ale zakulisowo rozpoczęto rozmowy pomiędzy dwoma partiami, a te z przerażeniem zauważyły, iż do większości brakuje im kilku głosów. Fianna Fáil i Fine Gael uznały, że nie można dać odsunąć się od władzy i doprosiły do współrządzenia Partię Zielonych Eamona Ryana, która ówcześnie również miała wyższe sondażowe, ale też wyższy wynik wyborczy.

Tak rozpoczęły się rozmowy koalicyjne, a ich wynikiem stało się utworzenie landrynkowego rządu, który właśnie teraz obchodzi drugą rocznicę swojego istnienia.

Podczas rozmów, długich i z problemami ustalono, że połowę kadencji przewodzić będzie gabinetowi Micheál Martin, a następnie, co nastąpić ma już w grudniu tego roku, zastąpi go na tym stanowisku lider Fine Gael Leo Varadkar i to on będzie taoiseachem (czyt. tiszokiem), czyli premierem. Od początku koalicja wzbudzała mieszane uczucia w społeczeństwie, albowiem tworzyły ją partie, które od wieku były ugrupowaniami przeciwstawnymi, a i „przystawka” była egzotyczną, bo Zielonym chodziło o to, by forsować swoje idee związane z ochroną środowiska, co nie zawsze idzie w parze z interesem kraju.

Ważne jest, iż gabinet koalicyjny z miesiąca na miesiąc miał spadające notowania popularności, co dało pierwszą pozycję w rankingach Sinn Féin, a ta partia na niepowodzeniach gospodarczych Fianna Fáil, Fine Gael i Green Party, zbudowała narrację przeciwstawiającą się pomysłom rządu.

Obecnie w rocznicę oficjalnego przejęcie władzy przez koalicję mamy sytuację, że ta, liczona ogółem ma 41% poparcia społecznego, natomiast Sinn Féin popiera 37% wyborców, co wynika z ostatniego badania opinii publicznej.

Tym samym można uznać, że po dwóch latach wspólnych rządów, polityka koalicji została zdewaluowana, a i coraz mniej osób w kraju popiera działania gabinetu Micheála Martina. Nie wydaje się również, że cokolwiek zmieni się po wymianie premiera, bo i Varadkar zaczyna mieć problemy z popularnością.

W związku z tym koalicja nie ma specjalnie dużo powodów, aby świętować swoje powstanie, a dodatkowo nakładają się na ich rocznicowe obchody problemy ekonomiczne, więc kryzys pchający Irlandię do recesji, czyli powodów do radości nie ma i raczej w najbliższych latach nie będzie.

Bogdan Feręc

Źr: Independent