Miliarder ostrzega – Grozi nam zaprzepaszczenie 50 lat pracy i całkowita katastrofa gospodarcza!

Doświadczony biznesmen i miliarder Denis O’Brien założyciel globalnego przedsiębiorstwa telekomunikacyjnego Digicel, skierował do irlandzkich władz kategoryczne i bezprecedensowe ostrzeżenie. W swoim przemówieniu otwierającym Economic Outlook Forum w Dublinie O’Brien z alarmującą stanowczością oznajmił, że Irlandia stoi obecnie na najważniejszym rozdrożu w jej życiu i jest realnie zagrożona „zaprzepaszczeniem całej wspaniałej pracy, jaką udało się osiągnąć w ciągu pięciu dekad we wszystkich sektorach”. To przesłanie musi zostać potraktowane jako natychmiastowy apel do działania, ponieważ bez radykalnych zmian politycznych i natychmiastowego poczucia pilności, bo kraj, zdaniem O’Briena, zmierza wprost ku kolejnemu, nieuchronnemu kryzysowi gospodarczemu.

Centralnym punktem krytyki O’Briena stał się brak widocznych działań w sektorze publicznym, który paraliżuje rozwój państwa. Opisał on funkcjonowanie kraju jako swoistą „Irlandię dwóch prędkości”, gdzie prężny i efektywny sektor prywatny wykonuje swoje zadania, podczas gdy administracja publiczna rażąco stoi w miejscu, stając się kotwicą dla całego rozwoju. Miliarder wskazał, że to zjawisko, połączone z polityczną arogancją, stanowi największe ryzyko dla narodu. Jak kategorycznie ujął: „pycha jest naszym największym zagrożeniem”, podkreślając, że teraz niezbędne jest połączenie przywództwa politycznego, odpowiedzialności, radykalnego poczucia pilności oraz, co kluczowe, wpuszczenia do systemu zewnętrznej i fachowej wiedzy.

Ta stagnacja ma swoje najbardziej dotkliwe konsekwencje w krytycznych obszarach infrastruktury i życia społecznego. O’Brien szczególnie ostro skrytykował irlandzkie przepisy planistyczne, które nazwał „poważnym hamowaniem rozwoju kraju”. Stwierdził, że stało się normą, iż projekty borykają się z trzyletnimi opóźnieniami i rewizjami sądowymi. To właśnie ten paraliż prawny, zdaniem miliardera, sprawia, że mieszkalnictwo jest dziś największą przeszkodą dla społeczeństwa i realnie zagraża przyszłości całej gospodarki.

Wskazując szersze bariery infrastrukturalne szkodzące Irlandii O’Brien, nie pozostawił wątpliwości co do możliwości szybkiego wdrożenia reform. Zasugerował, że Dáil, jeśli tylko miałby wolę i determinację, mógłby uchwalić wszystkie niezbędne reformy w ciągu zaledwie dwóch tygodni przed końcem roku. Porównał tę pilną potrzebę legislacyjną do historycznego momentu z 1989 roku, kiedy to w rekordowym tempie uchwalono ustawę o egzaminach, ratującą irlandzki przemysł przetwórstwa wołowiny. Apelując bezpośrednio do najwyższych władz, O’Brien podkreślił, że premier i wicepremier muszą konsekwentnie realizować ten program reform codziennie i co tydzień, dodając z rozczarowaniem, że „to się teraz nie dzieje”.

Żeby wstrząsnąć administracją zasugerował odważne rozwiązanie zaczerpnięte z przeszłości, postulując przywrócenie programu delegowania z lat 90., który z powodzeniem umożliwiał wymianę kadry kierowniczej wyższego szczebla między sektorem publicznym a prywatnym. Ocenienie tego programu jako „ogromny sukces” i stwierdzenie, że korzyści z jego przywrócenia byłyby „ogromne dla obu sektorów”, było jasną sugestią. Jako żywy przykład skutecznego, radykalnego i niecierpliwego zarządzania O’Brien wskazał na szefa Ryanaira Michaela O’Leary’ego, uznając go za idealną osobę, która mogłaby zostać wysłana do pomocy rządowi w bezwzględnym usuwaniu biurokratycznych przeszkód.

O’Brien poszerzył swoją krytykę o kontekst europejski, oskarżając Unię Europejską o pogrążanie się w biurokracji, podczas gdy tempo zmian w Chinach i USA wyznacza globalne standardy. Wyraził wyraźną dezaprobatę dla braku tempa pod rządami obecnej przewodniczącej Komisji Europejskiej, Ursuli von der Leyen i opowiedział się za wizją byłego prezesa Europejskiego Banku Centralnego, Mario Draghiego. Stwierdził, że Europa będzie w „bezpieczniejszych rękach na przyszłość” pod przywództwem Draghiego, podkreślając, że „zmiany mogą zostać wprowadzone tylko wtedy, gdy nowi ludzie obejmą urzędy, aby stworzyć inną przyszłość”.

Ostatnim, ale nie mniej ważnym elementem jego przemówienia było bolesne uderzenie w rolę Irlandii w globalnym systemie podatkowym. Miliarder zwrócił uwagę na to, że duże korporacje „rezerwują” przychody z reklam lub sprzedaży w Irlandii, kosztem krajów takich jak Kenia czy Burundi, które nie otrzymują odpowiednich wpływów podatkowych. O’Brien określił te praktyki podatkowe jako „współczesny kolonializm cyfrowy”. Z mocą podkreślił, że te rozwiązania „w dalszym ciągu przyczyniają się do rażących nierówności na świecie i są głównym powodem, dla którego afrykańscy imigranci podejmują ogromne ryzyko, płynąc pontonami, aby dotrzeć do bogatych krajów europejskich”. Wzywając do otwartej dyskusji, zasugerował, że jeśli Irlandia ma zamiar nadal ułatwiać te rozwiązania podatkowe, powinna jednocześnie „zrobić coś znaczącego, aby pomóc Afryce”.

Przestroga Denisa O’Briena, będąca mieszanką głębokiej frustracji i konkretnych propozycji, nie jest tylko kolejną biznesową krytyką. Jest to alarm, wzywający rząd do podjęcia natychmiastowej, radykalnej i publicznie widocznej akcji. Miliarder podsumował to jednym, niewzruszonym zdaniem, które powinno stać się mantrą dla decydentów: „po prostu nie możemy ignorować tego, co się dzieje”.

Bogdan Feręc

Źr. Independent

Photo by Antonio Vivace on Unsplash