Wesołego Alleluja!
Zwrot „Wesołego Alleluja” wszedł do naszej mowy potocznej bardzo dawno, ale nie wszyscy wiedzą, jaka jest jego geneza.
W dosłownym tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza „chwalcie Pana”, a przeniesione lub zapożyczone zostało z okrzyku hallelū-Jāh, czyli „chwalcie Jahwę”.
Wyrażenie Alleluja można znaleźć w wielu tekstach Pisma Świętego, a występuje głównie na początku lub końcu wypowiedzi, chociaż przede wszystkim w hymnach pochwalnych i dla podkreślenia ważności Boga.
Alleluja poprzedza w Kościele Katolickim śpiewną zapowiedź czytania Ewangelii, a wyrażenie weszło również do wielu modlitw, jakie odmawiane są w kościołach.
Słowo Alleluja stało się także jednym z synonimów Wielkanocy, głównie w znaczeniu potocznym, a jak podaje słownik PWN, stosuje się je w połączeniu „Wesołego Alleluja”, czyli „Wesołych Świąt Wielkanocy”.
Opr: Bogdan Feręc
Źr: Słownik PWN
Photo by Brett Jordan on Unsplash
