Irlandzki wstyd. Prawie 5 tysięcy dzieci bez dachu nad głową, a rząd dalej bezradny

Irlandia bije kolejne rekordy, których nikt nie chciałby oglądać. Najnowsze dane pokazują, że w całym kraju już 15 747 osób nie ma własnego domu i zmuszonych jest korzystać z zakwaterowania tymczasowego i awaryjnego. W tej liczbie kryje się dramatyczna statystyka: prawie pięć tysięcy dzieci dorasta dziś w schroniskach i hotelach, w warunkach, które powinny być nie do pomyślenia w jednym z najbogatszych państw Europy. To nie jest wypadek losowy, a rezultat indolencji władz krajowych, które od lat nie potrafią, a może nie chcą, uporać się z kryzysem mieszkaniowym.

Tylko w Dublinie z systemu zakwaterowania awaryjnego korzysta ponad 11 tysięcy osób, z czego 3539 to dzieci. I nie mówimy tu nawet o pełnym obrazie sytuacji, bo w statystykach nie ma ludzi śpiących na ulicach, na kanapach u znajomych, w szpitalach czy ośrodkach dla ofiar przemocy domowej. Te liczby to więc tylko czubek góry lodowej.

Eksperci biją na alarm. Pat Dennigan z Focus Ireland mówi wprost: „Obecne podejście rządu do problemu bezdomności jest nieskuteczne. To kryzys humanitarny, który wymaga natychmiastowego działania”. Podobny ton ma Ber Grogan z Simon Communities of Ireland: „Od miesięcy nie widzimy żadnego spadku liczby osób bezdomnych. Kolejne rekordy nie są powodem do dumy – to hańba”.

Dane pokazują też skalę zaniedbań w dłuższej perspektywie. W 2014 roku w schroniskach tymczasowych przebywało 880 dzieci. Dziś to niemal 5000, więc to wzrost o 450 procent. Eoin Ó Broin z Sinn Féin nie owija w bawełnę: „To tysiące dzieci, które płacą za błędną politykę mieszkaniową rządu”. Opozycja nie przebiera w słowach i Conor Sheehan z Partii Pracy mówi, że rząd de facto uznał bezdomność za coś normalnego, a bezdomność dzieci – za coś akceptowalnego. „To plama na rządzie, którą ignorują, jakby nie dotyczyła ich odpowiedzialności” – dodaje. Sytuacja jest tak dramatyczna, że pojawiają się nawet pomysły wypłacania odszkodowań dzieciom, które dorastały w schroniskach. Rory Hearne z Socjaldemokratów mówi wprost: „To skandal na skalę kraju. W samym tylko Dublinie od 2016 roku prawie 17 tysięcy dzieci musiało korzystać z tymczasowego zakwaterowania. Państwo wiedziało o tym od początku, a mimo to pozwalało, by sytuacja się pogarszała”.

Na horyzoncie widać już niestety kolejne niebezpieczeństwo. Nowe przepisy dotyczące czynszów mogą doprowadzić do fali eksmisji, zanim wejdą w życie. Właściciele będą chcieli pozbyć się najemców, żeby później podnieść czynsze do stawek rynkowych. Eksperci ostrzegają, że wiosną liczby bezdomnych mogą po prostu eksplodować.

*

Irlandia lubi przedstawiać się jako kraj nowoczesny, dynamiczny, przyjazny dla rodzin i inwestorów, ale za tą fasadą stoi dramat tysięcy dzieci, które dorastają w hotelowych pokojach, bez prywatności, bez stabilizacji, bez poczucia bezpieczeństwa. To pokolenie, które już teraz płaci cenę rządowej bezradności i które w dorosłym życiu będzie zmagać się z konsekwencjami dzisiejszych zaniedbań.

Bezdomność w Irlandii nie jest przypadkiem. To nie jest żywioł ani nagła katastrofa. To rezultat polityki, która przez lata spychała problem na dalszy plan. To rachunek za krótkowzroczność, brak odwagi i zwykłą niekompetencję władz. I dopóki rząd będzie się pocieszał raportami i „strategiami”, zamiast podejmować realne decyzje, dopóty dzieci w Irlandii będą dorastać w schroniskach, a kolejne rekordy bezdomności będą padać jak kolejne nuty w ponurej, powtarzanej w kółko melodii.

Bogdan Feręc

Źr. Breaking News

Photo by Tadeusz Lakota on Unsplash