Czynsze rosną znacznie szybciej niż płace

Wesprzyj naszą pracę na Go Fund Me. Dziękujemy!

Czy zbliża się strajk generalny w sektorze publicznym?

Nowe dane opublikowane przez Residential Tenancies Board (RTB) pokazują, że we wrześniu ubiegłego roku średnie krajowe czynsze za nowe mieszkania wyniosły 1598 € miesięcznie, co oznacza wzrost o 11% w porównaniu z rokiem poprzednim.
Kwota w istniejących umowach najmu wzrosła o 5,2%, do średniej krajowej wynoszącej 1357 €, ale płace pracowników nie rosną równolegle z nimi. Na przykład płace w sektorze publicznym wzrosły o 3,5% w 2023 r. Pracownicy płacą ogromną część swoich wynagrodzeń tylko po to, aby mieć dach nad głową.

Nic dziwnego, że młodzi nauczyciele i pielęgniarki emigrują. Do kwietnia 2023 r. kraj opuściło ponad 64 000 osób. Połowa z nich to osoby w wieku od 25 do 44 lata.
Listopadowe badania wykazały niedobór 809 nauczycieli szkół podstawowych. Nauczyciele obwiniają kryzys mieszkaniowy i rosnące koszty utrzymania za chroniczne niedobory kadrowe.

Przywódcy ICTU twierdzą, że mają tyle, ile mogą dla pracowników sektora publicznego wynegocjować, ale to wciąż pozostawia pracowników bez zapasów. W ciągu ostatnich trzech lat (2021-2023) inflacja wzrosła o 16%.
Sytuacja się jednak pogarsza z powodu stopniowania płatności, na których pracownicy stracili jeszcze więcej. W rzeczywistości ICTU twierdzi, że „skumulowana różnica między płacami a inflacją [wynosi] prawie 19% w ciągu ostatnich trzech lat” (patrz:  https://www.forsa.ie/public-sector-pay-talks-initial-offer/ ).

Podczas pandemii pracownicy pierwszej linii byli bardzo chwaleni. Teraz zmagają się z niewystarczającymi zasobami usług i miażdżącymi kosztami mieszkań.
Całość porozumienia opiera się na kontynuacji współpracy w zakresie „normalnej, ciągłej zmiany miejsca pracy”, w tym „maksymalizacji korzyści” ze „sztucznej inteligencji i technologii pokrewnych”. Podwyżki uzależnione są od realizacji sektorowych planów działań i przestrzegania zawartych w porozumieniu postanowień pokoju przemysłowego.

Całkiem niezwykłe jest to, że przywódcy ICTU twierdzą, że to najlepsze, co mogą osiągnąć, gdy:
1. Nawet nie głosowali za akcją protestacyjną mającą na celu wywarcie presji na rząd.
2. Nie zwołali ani jednego dnia akcji, aby nalegać na więcej.

Kontrast z sytuacją na Północy jest wyraźny, gdzie pracownicy zostali wspólnie zmobilizowani w całym sektorze publicznym i pokazali, że skuteczne działania mogą wywrzeć realną presję na rząd. Mobilizacja członków zwiększa zaufanie pracowników, siłę związku i pomaga w rekrutacji młodych pracowników.

Nadszedł czas na zmianę kierunku w tym przypadku. Nasze służby publiczne nie mogą rekrutować personelu ze względu na miażdżące koszty mieszkaniowe i ogólne koszty utrzymania. Prowadzi to do zwiększonej emigracji młodych nauczycieli i pielęgniarek.
Związki muszą odrzucić te propozycje i żądać:
· Podwyżki płac rekompensującej utracone zarobki.
· Powyżej wzrostu inflacji.
· Klauzuli dotyczącej ochrony ruchomych pracowników przed dalszym wzrostem inflacji.
· Brak dodatkowej produktywności bez dalszych podwyżek wynagrodzeń.

Opr. Bogdan Feręc

Źr. People Before Profit

Fot. People Before Profit