Czy pacjenci i goście powinni płacić za miejsce postojowe?

W Irlandii trwa gorąca debata na temat opłat parkingowych w szpitalach – kwestia, która dotyka tysięcy pacjentów i ich rodzin każdego dnia. Wśród rosnących kosztów życia, coraz więcej osób zastanawia się, czy rzeczywiście powinni ponosić dodatkowe obciążenie finansowe tylko dlatego, że chcą być blisko swoich bliskich leczonych w szpitalu lub sami przechodzą leczenie.

Aontú, irlandzka partia polityczna reprezentująca wartości społeczne i niezależność narodową, apeluje do wszystkich ugrupowań o poparcie nowej inicjatywy ustawodawczej, która zakłada bezpłatny parking szpitalny dla pacjentów i ich rodzin przez pierwsze trzy godziny. To niewiele, jeśli weźmie się pod uwagę, że wielu ludzi spędza w szpitalu kilka godzin dziennie – np. przy odwiedzinach po operacji, chemioterapii czy rehabilitacji.

Departament Zdrowia zapewnia, że współpracuje z HSE, by znaleźć sposoby na ograniczenie tych opłat. „Szpitale zdają sobie sprawę z ciężaru finansowego” – głosi oficjalne oświadczenie, ale czy świadomość problemu wystarczy?

Wiele szpitali wprowadziło system ulg – elastyczne bilety dziennego parkowania, karnety wielodniowe czy nawet zwolnienia dla pacjentów onkologicznych. Jednak jak słusznie zauważa Averil Power z Irlandzkiego Towarzystwa Walki z Rakiem, sytuacja przypomina „loterię kodów pocztowych”. Podczas gdy 12 z 27 szpitali oferuje bezpłatny parking dla pacjentów onkologicznych, inne nadal pobierają pełne opłaty, a w niektórych częściach Dublina koszt może być nawet kilka razy wyższy niż gdzie indziej.

Szpital Mater w Dublinie tłumaczy swoją politykę koniecznością spłaty ogromnej pożyczki, którą musiał zaciągnąć na budowę nowoczesnego parkingu wielopoziomowego. „Opłaty parkingowe to część naszych finansów” – brzmi oficjalne stanowisko, jednak czy to uzasadnienie? Czy naprawdę szpitale powinny opierać swój budżet na pieniądzach za parkowanie samochodów pacjentów?

Mieszkanka hrabstwa Kildare, która przyjeżdża po swojego starszego ojca po operacji stawu biodrowego, opowiadała w wywiadzie dla RTÉ, że parking w Mater kosztuje 3,20 € za godzinę, a jej codzienna wizyta to często ponad 15 euro. „To bardzo niesprawiedliwe. Pracowałem przez czterdzieści lat i płaciłem podatki” – dodał jej ojciec. Ich historia to nie wyjątek. Tysiące rodzin w całej Irlandii stoi przed tym samym dylematem: czy warto jeździć do szpitala, skoro kosztuje to więcej niż tylko emocje?

Przywódca Aontú Peadar Tóibín domaga się jednocześnie jednolitego podejścia do parkowania szpitalnego. „Szpitale nie powinny opierać swojego dochodu na opłatach parkingowych” – mówi. I ma rację. Jeśli państwo zobowiązuje się do zapewnienia opieki zdrowotnej, to powinno również zadbać o warunki, które umożliwiają dostęp do tej opieki – bez dodatkowych barier finansowych.

Rząd zobowiązał się do tego w Programie Rządowym, ale jak pokazuje historia, wcześniejsze próby wprowadzenia jednolitych standardów – jak przegląd HSE z 2018 roku – nie przyniosły trwałych rezultatów. Limity opłat i ulgi dla stałych klientów to tylko półśrodki. Ludzie potrzebują pewności – że będą mogli być obok swoich bliskich bez dodatkowego paraliżu finansowego.

Kwestia opłat parkingowych w szpitalach to nie tylko sprawa transportu czy logistyki. To kwestia solidarności społecznej, dostępności opieki zdrowotnej i szacunku dla obywateli, którzy przez całe życie wspierali system podatkami. Bezpłatny parking przez pierwsze trzy godziny to symboliczny, ale kluczowy krok ku bardziej humanitarnemu podejściu do pacjentów i ich rodzin. Czas, by politycy przestali grać w ping-ponga odpowiedzialnością i wspólnie znaleźli rozwiązanie – bo zdrowie nie powinno mieć ceny dodatkowej.

Bogdan Feręc

Źr. RTE

Fot. archiwum własne