„Zdobyłem klatkę, teraz czas poprowadzić naród” – Conor McGregor chce zostać prezydentem Irlandii!

Irlandia przeciera oczy ze zdumienia, choć wcześnie pojawiały się takie sugestie. Conor McGregor – były mistrz UFC, niepokorny showman i multimilioner – oficjalnie ogłosił swój zamiar kandydowania na urząd prezydenta Irlandii. Deklarację złożył, jak na siebie przystało, w kontrowersyjnym poście na platformie X (dawniej Twitter), czym natychmiast rozpalił media społecznościowe i polityczną giełdę nazwisk.

„Zdobyłem klatkę, teraz czas poprowadzić naród” – napisał 37-letni McGregor, podkreślając, że jego celem jest „wprowadzenie nowej ery siły i dobrobytu”. Zapowiedział kampanię opartą na przejrzystości, gospodarczym wzroście i odbudowie narodowej dumy. Czy to wystarczy, by przekonać wyborców?

Kandydatura z zaskoczenia – bez doświadczenia, ale z ogromnym rozgłosem

Conor McGregor nie ma żadnego doświadczenia politycznego, ale ma coś, czego wielu politykom brakuje: globalną rozpoznawalność, lojalną rzeszę fanów i błyskotliwy zmysł autopromocji. Urodzony w Dublinie gwiazdor mieszanych sztuk walki już nie raz pokazał, że potrafi przyciągać uwagę – teraz zamierza przekuć to w głosy poparcia.

Żeby oficjalnie znaleźć się na karcie wyborczej, McGregor będzie musiał zebrać poparcie co najmniej 20 członków Oireachtas (irlandzkiego parlamentu) lub czterech samorządów lokalnych. Na razie nie wiadomo, czy już rozpoczął ten proces, ale w mediach społecznościowych rozpoczął aktywną kampanię poszukiwania poparcia i zbierania podpisów.

Obietnice i kontrowersje – klasyczny McGregor

Deklaracja McGregora odbiła się szerokim echem w środowiskach politycznych i sportowych. Jedni chwalą jego odwagę i charyzmę, inni pytają, czy urząd prezydenta – nawet w Irlandii, gdzie funkcja ta ma głównie charakter reprezentacyjny – to nie za wysoka poprzeczka dla kogoś bez doświadczenia i z trudną przeszłością prawną.

Przypomnijmy: McGregor był w ostatnich latach uwikłany w kilka kontrowersji, zarówno sportowych, jak i osobistych. Zarzuty karne, wyrok, oskarżenia o agresję, a także liczne wybryki medialne mogą działać na jego niekorzyść. Jednak z drugiej strony – właśnie ta niepokorność uczyniła go idolem części społeczeństwa, szczególnie młodszego pokolenia.

Kandydatura, która może namieszać

Analitycy polityczni nie lekceważą siły McGregora. Jego obecność w kampanii może przyciągnąć młodych wyborców, niezadowolonych z tradycyjnej polityki, a także ożywić debatę na temat nierówności ekonomicznych, braku mieszkań i pozycji Irlandii na świecie. Czy jednak Irlandczycy są gotowi powierzyć rolę głowy państwa komuś, kto jeszcze niedawno walczył na oczach świata w oktagonie, a wcześniej prowadził spór z policją na tle agresywnego zachowania?

Co dalej?

Na razie McGregor nie ujawnił szczegółowego programu. Jego wpis był bardziej manifestem w stylu „czas na zmianę”, niż konkretną deklaracją polityczną. Zapowiedział jednak, że oficjalny start kampanii nastąpi w najbliższych tygodniach, a sztab pracuje nad „największą oddolną mobilizacją w historii irlandzkich wyborów prezydenckich”.

Komentarz redakcyjny: Prezydent z oktagonu?

W świecie, w którym Donald Trump został prezydentem USA, a Włochami współrządzą celebryci, Conor McGregor w Áras an Uachtaráin nie brzmi już jak science fiction. A może właśnie brzmi – ale taka jest logika naszych czasów: polityka staje się ringiem, a wyborcy szukają mocnych ciosów zamiast kompromisów. Wyborcy zniechęceni do wieloletnich polityków mogą jednak stawiać sobie i innym pytanie, czy Irlandia chce prezydenta-showmana, czy prezydenta-państwowca? A może jedno nie wyklucza drugiego?

Bogdan Feręc

Źr. The Liberal

Fot. Instagram Conor McGregor