Poseł od interesów: Jak Michael Healy-Rae zarabia na uchodźcach z Ukrainy

Gdy Irlandia otwierała serca i granice dla ludzi uciekających przed wojną, on otwierał konto firmowe. Gdy społeczeństwo Kerry organizowało ubrania, łóżka i ciepłe posiłki, on liczył przyszłe zyski w arkuszu Excela. Dziś wiemy już, że dla jednego z najbardziej znanych polityków w kraju wojna na Ukrainie stała się… złotym interesem.

Michael Healy-Rae – poseł z Kerry, wiceminister i człowiek o wielu twarzach – oficjalnie prowadzi firmę zarządzającą nieruchomościami. Ale to tylko łagodna etykieta dla maszyny do robienia pieniędzy, która w ciągu dwóch lat wygenerowała niemal 842 tysiące euro czystego zysku. Wszystko to w czasie, gdy setki tysięcy Ukraińców szukało dachu nad głową. Niektórzy trafili do jego pensjonatu.

Firma Roughty Properties Ltd, której Healy-Rae jest stuprocentowym właścicielem zarządza Rosemont House w Tralee – pensjonatem, który stał się tymczasowym domem dla ukraińskich uchodźców. Ale nie jest to działalność charytatywna – nie w jego przypadku. Zgodnie z danymi opublikowanymi przez Departament ds. Dzieci, Równości, Niepełnosprawności, Integracji i Młodzieży, państwo wypłaciło tej placówce 1,22 miliona euro w ciągu zaledwie dwóch lat i trzech miesięcy.

Healy-Rae nie marnował czasu – jego firma tylko w pierwszym roku działalności, do maja 2023 roku, osiągnęła zysk netto 465 860 euro. W kolejnym roku – kolejne 376 048 euro. W tym samym czasie stan środków pieniężnych Roughty Properties wzrósł z 555 933 do 718 046 euro.

W 2022 roku poseł próbował jeszcze bardziej wycisnąć z tej sytuacji, składając wniosek o pozwolenie na budowę trzypiętrowej rozbudowy Rosemont House. Na szczęście Rada Hrabstwa Kerry odmówiła. Ale intencje były jasne – zwiększyć liczbę miejsc, zwiększyć dopływ pieniędzy z państwowej kieszeni.

Czy to przypadek, że jeden z najbardziej dochodowych biznesów Michaela Healy-Rae to właśnie ten związany z uchodźcami? Czy polityk, który uczestniczy w kształtowaniu polityki państwowej, powinien równocześnie korzystać finansowo z jej konsekwencji?

Z rejestru interesów członków Dáil wynika, że Healy-Rae posiada 17 nieruchomości na wynajem, w tym 14 domów. A przecież to nie wszystko. Jest właścicielem firmy wynajmującej sprzęt (Roughty Plant Hire Ltd), której skumulowane zyski w ostatnim roku wzrosły o kolejne 74 887 euro. Do tego dochodzi stacja benzynowa, sklep spożywczy, działalność rolnicza, własność 146 akrów ziemi, urząd naczelnika poczty, a nawet – kuriozalnie – udziały w New York Timesie.

Jedna osoba, wiele czapek, ale żadna nie przesłania tego, co widać wyraźnie: dla Michaela Healy-Rae polityka to nie misja. To dobrze naoliwiona maszynka biznesowa.

Sprawa posła-biznesmena Healy-Rae nie jest tylko o nim samym. To ostrzeżenie, ponieważ to obraz klasy politycznej, która pod pozorem służby publicznej uprawia działalność gospodarczą na pełną skalę. To pytanie o granice przyzwoitości: czy poseł, który korzysta z pieniędzy publicznych przeznaczonych na pomoc humanitarną, nie powinien przynajmniej tłumaczyć się opinii publicznej?

Niech nikt nie próbuje nawet powiedzieć, że to przypadek lub normalny biznes. To biznes oparty na ludzkim cierpieniu, prowadzony z zimną kalkulacją i politycznym parasolem ochronnym.

Ludzie w Kerry i całej Irlandii, którzy przyjmowali uchodźców do domów, zbierali ubrania, organizowali zbiórki, nie liczyli zysków. Liczyło się człowieczeństwo. Tymczasem ich poseł liczył… ile gotówki wpłynie na firmowe konto. Czy taka postawa zasługuje na mandat? A może zasługuje jedynie na publiczne rozliczenie?

Bogdan Feręc

Źr. Independent

Fot. CC BY 2.0Houses of the Oireachtas