AlphaBet – podróż w przestrzeń ambientu – Krzysztof Janiszewski i Piotr Skrzypczyk gośćmi Tomasza Wybranowskiego
Muzyka ambientowa nie jest łatwa. Wymaga cierpliwości, wyciszenia, a przede wszystkim gotowości do zanurzenia się w subtelnych falach dźwięków.
Muzyka ambientowa nie jest łatwa. Wymaga cierpliwości, wyciszenia, a przede wszystkim gotowości do zanurzenia się w subtelnych falach dźwięków. Podobnie jak mistrzowie gatunku, Brian Eno, AlphaBet to projekt, który stawia na przestrzeń, subtelność i poszukiwanie nowych form wyrazu.
Z albumem „Tags” duetu Piotra Skrzypczyka i Krzysztofa Janiszewskiego, słuchacz przenosi się w wirtualną przestrzeń, nieco oniryczną i baśniowo rozpoetyzowaną krainę, gdzie cisza i dźwięk wchodzą w subtelną, choć nieoczywistą grę. Nieoczywistą, bo nieprzewidywalną i bez kompasu przyziemności mimo, że z bólu współczesności zrodzona.
Tutaj do wysłuchania rozmowa z twórcami Alphabet>>>
To płyta, która nie potrzebuje słów, by mówić o najgłębszych emocjach – o samotności, o tęsknocie, o pięknie zatartej granicy między dźwiękiem a ciszą. Z inspiracjami sięgającymi po Briana Eno, ambientowych mistrzów, a także elementy progresywne, „Tags” to album, który potrafi rozmawiać z naszymi najgłębszymi przeżyciami, wprowadzając nas w stan introspekcji. To podróż, którą warto odbyć od początku do końca.
Nowa jakość na mapie ambientu: wyjście poza Half-Light
Zespół AlphaBet to zupełnie inna strona Krzysztofa Janiszewskiego i Piotra Skrzypczyka – artyści, którzy wcześniej współtworzyli projekt Half-Light, postanowili przenieść się w obszar ambientu i muzyki elektronicznej. „Tags” to wydawnictwo muzyczne, które łączy przestrzenną, elektroniczną warstwę z ludzkimi emocjami, które wyrażają wokalizy i dźwięki wydobywane z nietypowych instrumentów, jak piła śpiewająca i theremin.
Słuchając tego albumu, trudno nie dostrzec odniesień do Briana Eno, zwłaszcza w tej intymnej atmosferze, która pozwala na głębszą refleksję. Twórcy – Krzysztof i Piotr – świadomie wybierają formułę przestrzennej, ambientowej narracji, w której każdy dźwięk ma swoje miejsce, ale nie zawsze jest na wyciągnięcie ręki. To muzyka, która nie narzuca się, a wciąga w swoją mroczną, eteryczną aurę.
Muzyka bez słów, ale pełna znaczenia: Alphabet emocji i przestrzeni
Płyta „Tags” nie tylko przyciąga poprzez swoje dźwięki, ale także przez koncepcję, która stoi za nazwami utworów i samym wyborem formy. Zamiast tradycyjnych tekstów, twórcy sięgają po grecki alfabet, symbolicznie odwołując się do korzeni naszej cywilizacji. Krzysztof Janiszewski, opowiadając o procesie twórczym, mówi, że album miał być muzyczną przestrzenią, w której każdy słuchacz mógłby odnaleźć własne emocje, myśli i wyobrażenia.
To muzyka, która nie komunikuje się za pomocą słów, lecz za pomocą dźwięków. Jak wspomniano, płyta może przypominać poszukiwanie własnego „jestestwa”, w poszukiwaniu sensów, które są gdzieś w nas, lecz trudno je wypowiedzieć. W tym kontekście, album staje się zaproszeniem do osobistej podróży, do odkrywania nowych znaczeń poprzez muzykę, która mówi do nas w sposób ponadczasowy – jak ambient Eno, który może być tłem, ale i pełnym doświadczeniem.
Początki ambientu w Polsce: Wojciech Konikiewicz jako pionier
Warto przypomnieć, że ambient w Polsce nie jest niczym nowym, a jego korzenie sięgają już lat 90. Znakomity multiinstrumentalista Wojciech Konikiewicz w 1990 roku nagrał w Polsce pierwszą w kraju płytę z tego gatunku „Muzyka nowych przestrzeni” i … wyprzedził pewną erę w muzyce.
To przełomowe dzieło, które zainspirowało wielu polskich artystów do dalszego eksplorowania tego kierunku muzycznego. Konikiewicz, wciąż aktywny na scenie muzycznej, wprowadził polski rynek muzyczny w świat ambientu, tworząc przestrzenie dźwiękowe, które łączyły techniki klasyczne z nowoczesnymi brzmieniami elektronicznymi.
Dziś, po ponad trzech dekadach, duet AlphaBet kontynuuje tę tradycję, biorąc na warsztat bogaty dorobek ambientu, ale jednocześnie dodając coś nowego, osobistego i pełnego wrażliwości.
Rozmowa o „świetlistych przestrzeniach” – Piotr Skrzypczyk o procesie twórczym i inspiracjach
W rozmowie ze mną Piotr Skrzypczyk wyjaśnił, że album „Tags” powstał
z potrzeby wyjścia poza tradycyjny, maszynowy ambient, który obecnie dominował na scenie.
Muzycy nie chcieli tworzyć monotonnych, dronowych kompozycji, które byłyby bardziej tłem niż muzycznym doświadczeniem. Zamiast tego postanowili stworzyć album, który opowiada historię, pełną melodii, wrażeń i emocji, które nie wprowadzają w ponury nastrój, ale raczej skłaniają do refleksji.
Skrzypczyk podkreślał, że w ich pracy z Krzysztofem Janiszewskim kluczowe było „porozumienie dusz” – wspólne rozumienie muzyki, co pozwoliło im stworzyć pełną harmonię między instrumentami klawiszowymi a nietypowymi dźwiękami, takimi jak piła śpiewająca czy theremin.
Zamiast podążać za popularnymi trendami, skręcili ku własnej wizji – w stronę „świetlistych przestrzeni”, które wypełniają ich kompozycje. Piotr Skrzypczyk porównał to do podróży w stronę gwiazdozbiorów Cassiopei i Oriona, pełnych światła i ciepła, w przeciwieństwie do chłodniejszych, bardziej „księżycowych” dźwięków, które często dominują w ambientowych produkcjach.
Piotr Skrzypczyk zaznaczył, że mimo iż ich muzyka może wywoływać pewien niepokój, nie ma w niej zimnej bezosobowości
jest to muzyka pełna „tropikalnej bryzy”, przestrzeni i subtelnej emocjonalności.
W tym kontekście dostrzegam w tej produkcji subtelną grę światła i cienia, niczym eksperymenty Briana Eno z grupą U2 w „The Unforgettable Fire”, zresztą w duchu ambientowych podróży, które nie tylko intrygują, ale również skłaniają do introspekcji i odkrywania tego, co często bywa nieuchwytne. Bo – jak mawiam i piszę – wszystko jest poezją!
To właśnie „Tags” w swojej doskonałej dziesięcionagraniowej budowli, pełnej muzycznej elegancji i subtelności formy stawia na to, co w ambientowej muzyce najpiękniejsze. Piszę tutaj o tych odcieniach niuansów, które wypełniają przestrzeń, nie zagłuszając w niej milczenia, ale go wprost wybudzając. W świecie, w którym słowa niewiele znaczą i ważą, to sygnał ku odnowie!
To nie przypadek, że piszę o tym albumie w kategoriach „muzycznego jestestwa” – podkreślając, jak AlphaBet poprzez swoją unikalną estetykę wykracza poza schematy, by stworzyć coś zupełnie nowego.
Współczesny ambient, czego najlepszym przykładem jest krążek „Tags” duetu AlphaBet, staje się przestrzenią, w której każdy szept, każda wokaliza i dźwięk zyskują głębsze znaczenie. To muzyka, która nie jest łatwa, ale za to niezwykle satysfakcjonująca. Tak jak Brian Eno w swoich najważniejszych dziełach, AlphaBet nie tworzy albumu na sprzedaż, lecz ku doświadczeniu i dla doświadczenia.
A owo doświadczenie, które zmienia sposób, w jaki odbieramy dźwięk, daruje przestrzeń i naszą świadomą obecność w niej. To muzyka, która budzi zmysły i sensy głęboko ukryte.
Tomasz Wybranowski
