W irlandzkiej polityce od dawna mówiono, że nic właściwie się nie zmienia, a zmieniają się tylko nazwiska ministrów. Aż do teraz, bo w sobotę wieczorem, kiedy zliczono wszystkie głosy, okazało się, że Irlandczycy postanowili wreszcie powiedzieć „dość” – i powiedzieli to z rozmachem. Catherine Connolly, niezależna posłanka z Galway, zdobyła 63 procent głosów, zostając dziesiątym
Wybór Catherine Connolly na dziesiątego prezydenta Irlandii to więcej niż symboliczny triumf jednej niezależnej polityczki. To sygnał – głośny i zarazem czytelny, że sceneria polityczna w Irlandii może się radykalnie zmienić. Connolly zdobyła 63 proc. głosów w historycznie jednostronnym zwycięstwie, a wynik ten natychmiast ożywił dyskusję o konsolidacji lewicy i realnej szansie ugrupowań progresywnych na
Zwycięstwo Catherine Connolly nie rozwiąże oczywiście wszystkich problemów Irlandii i sama Connolly z pewnością nie ma złudzeń w tej sprawie, ale jej sukces to coś więcej niż polityczny epizod. To sygnał, że kraj, przez lata zdominowany przez te same nazwiska i te same układy, zaczyna szukać nowego języka – języka szczerości, równości i wspólnoty. Triumf Connolly
Fianna Fáil znalazła się w ogniu krytyki – i to nie ze strony opozycji, lecz własnych posłów. Weteran partii, znany od lat poseł Willie O’Dea nie szczędził słów krytyki wobec kierownictwa i rządu, wskazując, że „karzący budżet” był jednym z głównych powodów rozczarowujących wyników koalicji w wyborach prezydenckich. Były minister obrony obserwując słabnące poparcie dla kandydatki
Zbliża się Boże Narodzenie, a wraz z nim wyjątkowa, coroczna gorączka zakupów. Ten magiczny czas, pełen obietnic idealnych prezentów i wystawnych stołów, niestety niesie ze sobą również ukryte zagrożenie dla domowych finansów. To moment, w którym pożyczkodawcy – mali i duzi – aktywizują się ze zdwojoną siłą, licząc na rekordowe żniwa. Ich hasło jest proste,
W momencie, gdy na ulicach Irlandii rosną napięcia społeczne, a w Citywest dochodziło do brutalnych starć, wręczenie prestiżowych Medali Scotta dziewięciu członkom An Gharda Síochána staje się w kraju kolejnym punktem zapalnym. Choć odznaczenia te są najwyższym wyrazem uznania za „wyjątkową odwagę i bohaterstwo” podczas akcji ratowania życia i walki z uzbrojonymi przestępcami, fakt, że
Dziennikarka uważa, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni często rezygnują z badań profilaktycznych, bo po prostu wstydzą się swojego ciała. To uniemożliwia wczesne wykrycie i leczenie potencjalnych chorób. Anna Wendzikowska chce więc dodać otuchy wszystkim zestresowanym i nieprzekonanym. Zachęca do tego, by zmienili podejście, nie przejmowali się jakimiś niedoskonałościami, bo w gabinetach lekarskich nikt nie zwraca na nie uwagi. Liczy się przede wszystkim
Niekiedy ojciec hołubi córkę w sposób, który zaczyna ją ograniczać. Może wówczas dochodzić do tzw. uwikłania emocjonalnego. Potocznie mówimy o „córeczce tatusia”. Z drugiej strony możliwy jest rozwój tzw. syndromu tatusia (ang. daddy issues) wynikający z nieprzepracowanych relacji z ojcem – opowiada psycholożka Anna Mackiewicz-Garbiec z Centrum Terapii Dialog. Kim jest „córeczka tatusia”? Czy psychologia rozpoznaje
Polscy naukowcy sprawdzili, jak popularny system Nutri-Score wpływa na decyzje zakupowe konsumentów [1]. Wyniki ogólnopolskiego badania, opublikowanego właśnie w „Scientific Reports” (Nature Portfolio), pokazują, że oznaczenia tego typu nie zawsze wspierają zdrowsze wybory, a w niektórych kategoriach mogą wręcz prowadzić do gorszych decyzji. To ważny głos w unijnej debacie o przyszłości uproszczonych systemów znakowania żywności
Nie trzeba być prorokiem ani znawcą irlandzkiej polityki, żeby wyczuć, że sprawa jest właściwie przesądzona. Kiedy Heather Humphreys – jedna z najbardziej rozpoznawalnych twarzy Fine Gael – wychodzi przed kamery i mówi: „Catherine będzie prezydentem nas wszystkich, będzie też moim prezydentem”, to nie jest to lapsus językowy. To nie emocje kampanii ani gafa z nadmiaru
