Choć jeszcze niedawno elastyczność była symbolem nowoczesnego stylu pracy, dziś coraz więcej irlandzkich firm zastanawia się, czy nie nadszedł czas, by ściągnąć pracowników z domu za biurka – na stałe. Według najnowszego badania Benefits Trends Survey 2025 przeprowadzonego przez międzynarodowego brokera ubezpieczeniowego WTW, aż jedna trzecia irlandzkich pracodawców rozważa ograniczenie możliwości pracy zdalnej. To niewielki spadek względem roku poprzedniego, ale kierunek trendu jest wyraźny.
Dla pracowników brzmi to jak zły żart. Prawie połowa Irlandczyków poszukujących pracy przyznaje, że nie przyjęłaby oferty, która nie przewiduje przynajmniej opcji pracy hybrydowej. Elastyczność stała się jednym z kluczowych kryteriów przy wyborze zatrudnienia – nie mniej ważnym niż pensja, benefity czy możliwości rozwoju.
Jak komentuje Orlagh Farrington, szefowa działu zdrowia i świadczeń w irlandzkim oddziale WTW, pracodawcy znajdują się dziś w niewygodnym rozkroku pomiędzy własnymi potrzebami organizacyjnymi a rosnącymi oczekiwaniami pracowników. – Stawia to pracodawców w trudnej sytuacji: podczas gdy niektórzy chętnie przywrócą zespoły do pracy na miejscu, ryzykują utratą najlepszych talentów, jeśli elastyczność zostanie zbyt agresywnie ograniczona – powiedziała Farrington.
Pandemia zmieniła reguły gry. Praca zdalna, z początku przyjęta jako środek awaryjny, z czasem stała się trwałym elementem rynku pracy. Dla wielu pracowników home office to już nie przywilej, lecz oczywistość. Tymczasem część firm zaczyna odczuwać, że ten model niesie również koszty – nie tylko finansowe, ale i organizacyjne. Spadek poczucia wspólnoty zespołu, trudniejszy onboarding nowych pracowników, słabsza wymiana wiedzy, a czasem też trudniejsza kontrola produktywności – to główne zarzuty wobec pełnej pracy zdalnej.
W tym kontekście powrót do biura wydaje się kuszącym remedium. Problem w tym, że rynek pracy w Irlandii wciąż faworyzuje kandydatów – zwłaszcza tych dobrze wykwalifikowanych. Zbyt radykalne cofnięcie elastyczności może skończyć się dla firm odpływem talentów. To ryzyko, którego coraz więcej pracodawców nie może sobie pozwolić zignorować.
Na tym nie kończą się wyzwania. Z badania WTW wynika również, że 61% irlandzkich pracodawców dostrzega wpływ rosnących kosztów świadczeń na swoje strategie HR. Najbardziej dotkliwy okazuje się wzrost kosztów opieki zdrowotnej – 41% firm wskazuje właśnie ten obszar jako najbardziej problematyczny przy próbach wprowadzania nowych benefitów.
– Irlandzcy pracodawcy znajdują się pod coraz większą presją, aby robić więcej mniejszym nakładem pracy – komentuje Farrington. Jak dodaje, czasy hojnych podwyżek benefitów należą już raczej do przeszłości. Obecnie priorytetem firm jest utrzymanie status quo – najlepiej w sposób neutralny kosztowo.
Póki co nie widać fali masowych cięć w świadczeniach, ale tendencja jest klarowna: firmowe portfele są coraz ciaśniej zapięte. Co więcej, pracownicy mają coraz większe oczekiwania – chcą nie tylko dobrej pensji, ale i elastyczności, opieki zdrowotnej, wsparcia psychicznego czy work-life balance.
W badaniu wzięło udział 41 irlandzkich pracodawców, reprezentujących ponad 40 000 pracowników. Choć skala próby nie jest gigantyczna, daje wyraźny sygnał: wchodzimy w okres negocjacji na nowo zdefiniowanych relacji między firmą a pracownikiem. Czy praca zdalna pozostanie jednym z fundamentów nowoczesnej pracy, czy okaże się luksusem minionej epoki? Czy irlandzkie firmy znajdą sposób, by zbalansować rosnące koszty i oczekiwania kadry?
Jedno jest pewne – przyszłość pracy w Irlandii nie rozegra się ani wyłącznie przy biurku, ani wyłącznie z domowej kanapy. Najprawdopodobniej – jak to często bywa – prawda i praktyka znajdą się gdzieś pośrodku. Pytanie tylko, czy pracodawcy zdążą to zrozumieć, zanim najlepsi specjaliści uciekną tam, gdzie elastyczność wciąż jest normą, a nie wyjątkiem.
Bogdan Feręc
Źr. Independent
Photo by Aleh Tsikhanau on Unsplash