W planie działań na rzecz klimatu brakuje finansowej siły ognia
„Większość obciążeń pozostawiono sektorowi publicznemu i prywatnemu”.
Według rzeczniczki socjaldemokratów ds. klimatu Jennifer Whitmore, rządowy plan działań na rzecz klimatu jest ambitny – tak jak powinien być – ale brakuje mu siły finansowej, która zapewniłaby mu sukces.
Jennifer Whitmore powiedziała:
– Mam nadzieję, że rządowy plan przeciwdziałania zmianom klimatycznym się powiedzie, ponieważ nie tylko los rządu wisi na włosku. Całe nasze życie i środki do życia są uzależnione od sukcesu. Działania na rzecz klimatu nie są partyjną kwestią polityczną. Wszyscy powinniśmy inwestować w walkę ze zmianą klimatu i chcieć współpracować, aby zapewnić najlepszą zbiorową szansę na sukces. Niestety, rząd niewiele zrobił, aby wzbudzić pewność, że ich plan zadziała. Wydaje się, że nie ma żadnych dodatkowych środków publicznych, poza tym, co zostało już zapowiedziane w Narodowym Planie Rozwoju, przypisanych do planu. Większość obciążeń zostanie zatem pozostawiona członkom sektora publicznego i prywatnego – obciążenie finansowe, które, jak zakłada rząd, wyniesie ok. 125 miliardów euro. Chociaż rząd otwarcie mówi o kosztach, jakie poniesie społeczeństwo i przedsiębiorstwa, milczą na temat szczegółów ukierunkowanego wsparcia finansowego, które będzie konieczne, aby pomóc tym, którzy nie są w stanie ponieść tych ogromnych początkowych nakładów. Trudno na przykład zobaczyć, jak można osiągnąć cel 500.000 zmodernizowanych domów do 2030 r. bez pełnej reformy istniejących programów, które blokują te o przeciętnych dochodach. Nabijanie dodatkowego zadłużenia ludzi podczas kryzysu związanego z kosztami życia nie jest odpowiedzią. Trudno jest również zobaczyć, jak osoby o niskich lub średnich dochodach będą mogły sobie pozwolić na milion pojazdów elektrycznych, które według rządu będą na drogach do 2030 roku. Cel ten został po raz pierwszy ogłoszony w 2019 roku i nie ma nic nowego w tym planie, co sugeruje, że nie istnieje realna perspektywa osiągnięcia tego celu. Raport ma chlubny cel ograniczenia przejazdów samochodami o 500 000 dziennie dzięki różnym środkom transportu publicznego. Jednak całkowita alokacja na „Connecting Ireland”, system transportu publicznego dla wiejskich obszarów Irlandii, wyniesie w przyszłym roku marne 5,6 miliona euro. Jak osiągnąć tak duży cel, bez wsparcia infrastruktury i finansowania? Część raportu poświęcona rolnictwu, sektorowi, który odpowiada za ponad jedną trzecią emisji dwutlenku węgla, jest szczególnie rozczarowująca. Twierdzi, że „produkcja wołowiny zostanie przekształcona”, ale nie mówi, w jaki sposób, i stwierdza, że nastąpi „przegląd opcji dywersyfikacji”, niejasna obietnica, którą z pewnością można było przedłożyć wcześniej. Rolnicy będą słusznie zmartwieni, że tak mało jest szczegółów na temat tego, jak mają dokonać tak monumentalnych zmian w swoich przedsiębiorstwach. Rząd, jeśli chce, aby ten plan się powiódł, będzie musiał prowadzić za sobą ludzi z każdego sektora i segmentu społeczeństwa. Może to zrobić poprzez informowanie o pilnej potrzebie działań na rzecz klimatu; zapewnienie, że zapowiadane środki są odpowiednio ukierunkowane i wprowadzenie odpowiedniego wsparcia dla tych sektorów i ludzi, którzy są najbardziej narażeni na zmiany klimatu i najmniej mogą sobie pozwolić na środki niezbędne do zabezpieczenia ich przyszłości przed zmianami klimatycznymi. Z zadowoleniem przyjmuję włączenie do planu statutowej Komisji Sprawiedliwej Transformacji, ponieważ sama na początku tego roku wprowadziłam przepisy, które umożliwiłyby powołanie takiej komisji, ale obawiam się, że będzie to organizacja bezzębna, jeśli nie zostanie jej zapewniona odpowiednia obsługa. Działania na rzecz klimatu to nie tylko zadanie rządu. Jest to coś, co każdy z nas chętnie przyjmuje w swoim życiu. Jednak rząd musi zapewnić sektorowe, regulacyjne i nadrzędne ramy finansowe, które nam to umożliwią. Ostatecznie ten plan zapewnia miejsce docelowe, ale nie zapewnia nam środków, abyśmy mogli się tam dostać.
Opr: Bogdan Feręc
Źr: SocDem
