Liczby mówią Powstanie Styczniowe
Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone Manifestem 22 stycznia wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864, zasięgiem objęło ziemie zaboru rosyjskiego, tj. Królestwo Polskie i ziemie zabrane.
1.000 Powstańców Styczniowych zostało straconych, kilkadziesiąt tysięcy poległo w walkach.
1.200 bitew i potyczek stoczono w czasie Powstania Styczniowego.
1.600 majątków ziemskich osób powiązanych z Powstańcami Styczniowymi skonfiskowano i rozpoczęto intensywną rusyfikację ziem polskich.
10.000 Powstańców Styczniowych wyemigrowało.
10.000 szlachty polskiej zginęło, na samej Litwie, na ogólną liczbę 40.000.
38.000 Powstańców Styczniowych skazano na katorgę (ciężkie przymusowe roboty, połączone z zesłaniem na odległe tereny Cesarstwa Rosyjskiego) lub zesłanie na Syberię.
200.000 osób, zarówno z rodzin szlacheckich, jak też w mniejszym stopniu z chłopstwa i mieszczaństwa brało udział w Powstaniu Styczniowym po polskiej stronie.
Pieśń powstańców 1863 roku
Gdy trąbki bojowej rozlegną się surmy
I wokół rozebrzmi już broń
W tę ciemną noc czarną, a nawet pochmurną
Ułani znów siądą na koń.
Hej, hej, hej, hej!
Hej, hej, hej, hej!
Hej, hej, hej, hej!
Ułani znów siądą na koń.
Towarzysz popręgi przyciągnie o krzynę,
Przyjaźnie uściśnie ci dłoń,
Skinieniem pożegnasz kochaną dziewczynę,
Roztańczy się pod tobą koń.
Hej, hej…
I razem w ordynku pójdziem do ataku
Za Polskę i honor się bić,
Bo taka natura jest w każdym Polaku:
Bez wolności trudno mu żyć.