Irlandia przez dekady szczycąca się neutralnością i rolą mediatora w sprawach międzynarodowych, po raz kolejny znalazła się na pierwszej linii unijnej polityki wojennej. Jak podaje Breaking News, irlandzkie Siły Obronne przekazały armii ukraińskiej 34 pojazdy oraz trzy roboty rozminowywania. Oficjalnie sprzęt wysyłany jest w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Pokoju (EPF) – inicjatywy Unii Europejskiej, której nazwa brzmi jak ponury żart w kontekście wojny.
Darowizna trafi do Rzeszowa w Polsce, gdzie sprzęt zostanie sprawdzony, zanim pojedzie na front. Wicepremier i minister obrony Simon Harris podkreślił, że „konieczne jest, abyśmy nadal stali niewzruszenie w obliczu rosyjskiej agresji i wspierali Ukrainę w każdy możliwy sposób”.
Problem w tym, że ta „nieśmiercionośna pomoc” brzmi coraz mniej przekonująco. Pojazdy wojskowe czy roboty do rozminowywania może i nie przenoszą broni, ale są bezpośrednim wsparciem działań armii. Ułatwiają przesuwanie frontu, przedłużają walki i cementują logikę wojny, a nie pokoju. To właśnie największa sprzeczność całego przedsięwzięcia, bo Europejski Fundusz na rzecz Pokoju działa dziś jako fundusz kontynuowania wojny.
Od 2022 roku Irlandia wielokrotnie wysyłała tego typu wsparcie, choć jednocześnie politycy w Dublinie zapewniają opinię publiczną, że neutralność pozostaje nienaruszona. Neutralność na papierze, w praktyce sprowadzona obecnie do raczej pustego sloganu. Coraz więcej mieszkańców Zielonej Wyspy zaczyna zadawać sobie pytanie, czy państwo, które niegdyś odrzucało logikę bloków wojskowych, nie staje się przypadkiem kolejnym ogniwem unijnej machiny militarnej.
Czy trzy roboty i 34 pojazdy zmienią losy wojny? Oczywiście, że nie, ale mają znaczenie symboliczne – pokazują, że Irlandia nie jest już obserwatorem, lecz uczestnikiem. I że jej „pokojowy” wkład w rzeczywistości oznacza dalsze dostarczanie paliwa do ognia, który od lat pochłania ludzkie życia na Ukrainie i w Rosji.
Bogdan Feręc
Źr. Breaking News
Fot. Eric Jones