Najświeższe dane z rejestru (CSO Live Register) przeanalizowane przez Krajową Infolinię Emerytalną, odsłaniają głębokie różnice regionalne w dostępie do pracy. Choć Irlandia pozostaje gospodarką dynamiczną, statystyki z października 2025 r. przypominają, że rozwój nie rozkłada się równomiernie, a mieszkańcy niektórych powiatów wciąż walczą o stabilność, którą inni mogą uważać za oczywistość.
Najtrudniej znaleźć pracę w Louth i to właśnie tam zarejestrowano najwyższy w kraju odsetek osób w wieku produkcyjnym poszukujących zatrudnienia, czyli 69 na 1000 mieszkańców. Tuż za nim uplasowały się Donegal (65) i Leitrim (63), a kolejne miejsca zajęły Longford (62) oraz Carlow (61). W pierwszej dziesiątce znajdują się także Waterford (60), Wexford (59), Mayo (55), Kerry (52) i Offaly (52). Ta górna część zestawienia tworzy mozaikę regionów peryferyjnych i półperyferyjnych, które od lat mierzą się z ograniczonym rynkiem pracy i odpływem młodych.
Na przeciwnym krańcu mapy znajduje się Meath, jako zdecydowany lider wśród powiatów o najniższym poziomie rejestrowanego bezrobocia. W październiku odnotowano tam jedynie 24 osoby poszukujące pracy na 1000 mieszkańców w wieku 15–64 lat. Do grupy regionów o relatywnie zdrowej sytuacji zatrudnieniowej dołączają również Kilkenny (30), Cork (34), Kildare (37) oraz Galway (40).
Choć w liczbach bezwzględnych Dublin nadal dominuje – 46 127 zarejestrowanych osób stanowi blisko 29% wszystkich poszukujących pracy w kraju, to jednak w ujęciu na mieszkańca stolica wypada umiarkowanie, z wynikiem 43 na 1000. To nieco poniżej średniej krajowej, wynoszącej 44. Niepokojąco wyglądają natomiast najnowsze dane dotyczące bezrobocia krótkoterminowego. W październiku w rejestrze znajdowało się 112 563 osoby pozostających bez pracy krócej niż 12 miesięcy, co oznacza wzrost o 5,5% rok do roku. Szczególnie alarmujący pozostaje poziom bezrobocia młodzieży: ponad 15 tys. osób poniżej 25. roku życia nadal poszukuje zatrudnienia.
W Live Register odnotowano także wnioski składane w ramach nowego programu świadczeń związanych z wynagrodzeniem dla bezrobotnych, działającego od marca. Eksperci podkreślają, że może to wpływać na bieżące odczyty, lecz nie zmienia ogólnego obrazu, więc różnice regionalne pozostają znaczące, stabilne i wymagają celowanych działań.
Jak zauważa James Dorrian z Krajowej Infolinii Emerytalnej analiza w przeliczeniu na liczbę mieszkańców w wieku produkcyjnym lepiej oddaje realny ciężar bezrobocia w poszczególnych regionach. Ogólne liczby często maskują lokalne napięcia społeczne i ekonomiczne, a te – jak pokazują dane – bywają wyjątkowo dotkliwe.
Mapa irlandzkiego rynku pracy mówi jedno: wciąż istnieją miejsca, gdzie zdobycie zatrudnienia jest codziennym wyzwaniem, i takie, w których gospodarka daje mieszkańcom znacznie stabilniejsze oparcie. W nadchodzących miesiącach to właśnie te kontrasty będą decydować o kierunku polityki rynku pracy i skali potrzebnych interwencji.
Bogdan Feręc
Źr. Business Plus
