Brak mieszkań dla wszystkich – sprawiedliwy zysk dla nielicznych

Darragh O’Brien opublikował swój plan „Mieszkanie dla wszystkich”, 2 września, czyli prawie 15 miesięcy po utworzeniu rządu.


 
Plan zakłada 300 000 nowych domów do 2030 r., średnio 33 000 rocznie. Podział ten wygląda następująco:

• 90 000 mieszkań socjalnych
• 36 000 niedrogich 
• 18 000 kosztów wynajmu
• 156 000 rynek prywatny

 
Szacuje się jednak, że potrzebujemy ok. 40 000 nowych domów rocznie tylko po to, aby nadążyć za wzrostem liczby ludności i zastąpić stare zasoby mieszkaniowe. Ten poziom budowy nowych domów byłby potrzebny, nawet gdybyśmy nie mieli kryzysu mieszkaniowego. Plan dodatkowych domów do 2030 r. prawdopodobnie będzie miał niewielki wpływ na czynsze lub znalezienie przyzwoitego i niedrogiego mieszkania w Irlandii.
 
Budżet Agencji Rozwoju Gruntów został zwiększony o 1 miliard do 3,5 miliarda euro, w ramach przygotowań do nieuchronnej grabieży gruntów publicznych, aby stworzyć deweloperom i budowniczym możliwości czerpania zysków ze zwykłych ludzi rozpaczliwie szukających bezpiecznego domu.
 
Nieco ponad połowa nowych domów w planie ma pochodzić z rynku prywatnego. Ale deweloperzy i budowniczowie będą budować tylko te domy, z których myślą, że mogą z nich czerpać zyski. Jeśli zostaną zbudowane, większości ludzi nie będzie na nie stać, albo w ogóle ich się nie zbuduje.
 
Plan obejmuje około 10 000 nowo budowanych domów socjalnych każdego roku. Ale nawet te domy będą pochodzić głównie od prywatnych deweloperów sprzedających 20% nowych inwestycji władzom lokalnym. Po raz kolejny liczba nowych domów, które otrzymamy, zostanie pozostawiona rynkowi i tym, którzy szukają zysku.
 
Eksmisje z sektora prywatnego są największym źródłem bezdomności, ale nie ma w planach niczego, co mogłoby zapobiegać eksmisjom. Minister O’Brien może twierdzić, że wprowadzi zamrożenie czynszów, ale sformułowanie jego dokumentu brzmi: „Dla najemców – zamrożenie wartości czynszu do 2024 r. poprzez powiązanie wszelkich podwyżek w Rent Pressure Zonesz inflacją”. Nie jest to więc zamrożenie czynszów, ponieważ czynsze będą nadal rosły wraz z inflacją, oprócz czynszów, które już kosztowały wielu ludzi, 30%, 40% lub 50% ich dochodów.
 
Program „Housing for All” nie obejmuje żadnych środków ograniczających dla funduszy sępich i właścicieli korporacyjnych.
 
Plan obejmuje 2000 nowych domów na wynajem rocznie. Ale w prywatnym sektorze wynajmu jest ponad 350 000 gospodarstw domowych. Tak więc do 2030 r. tylko 5% obecnych najemców będzie miało możliwość wynajęcia domu po kosztach. A w domach rodzinnych, mieszka kolejne 450 000 młodych ludzi, których nie stać na wynajęcie własnego mieszkania.
 
Ważnym aspektem planu wynajmu kosztów jest to, że czynsz jest powiązany z kosztami budowy domu. Plan zakłada, że ​​czynsz będzie o około 25% niższy od czynszów rynkowych. Ale nadal oznacza to, że koszt domu jest określany przez rynek, podczas gdy powinien być ustalany, jako procent dochodu najemców.
 
Ponadto 36 000 planowanych nowych „niedrogich” domów nie będzie dostępnych dla większości ludzi, a ceny w niektórych częściach Dublina wyniosą nawet 450 000 euro.
 
Housing for All zobowiązuje się do modernizacji tylko 36 500 domów komunalnych do 2030 r., z łącznej liczby około 130 000 domów, podczas gdy modernizacja prywatnych nieruchomości na wynajem wydaje się być odroczona do około 2025 r. Są to całkowicie nieodpowiednie odpowiedzi na kryzys, z którym mamy do czynienia.
 
Wreszcie, w planie wspomina się o referendum w sprawie mieszkalnictwa, ale nie ma zobowiązania, że ​​rząd poprze wprowadzenie prawa do mieszkania w Konstytucji.
 
Wg PBP:
„Housing for All” wzmacnia rządową politykę pozwalającą na zdominowanie mieszkalnictwa przez rynek, przy czym podaż zależy od potrzeb deweloperów i budowniczych w zakresie zysków. Właściciele korporacyjni będą mieli jeszcze większą niezakłóconą możliwość dominacji w mieszkaniu i pobierania czynszów, które pozostawiają wielu ludziom niewiele do życia.
 
People Before Profit ustanowiliby Publiczną Agencję Budowy Domów, aby zapewnić pewność dostaw dużych ilości domów socjalnych i naprawdę przystępnych cenowo, podnieść standardy energetyczne i inne, a także dać pracownikom budowlanym realną perspektywę bezpiecznego, dobrze płatnego zatrudnienia.

Opr: Bogdan Feręc

Źr: People Before Profit